Pawel Kuczynski

Paweł Kuczynski

Paweł Kuczyński is geboren in Polen. Hij is filosoof en maakt politieke satirische illustraties waarvoor hij al meer dan 100 prijzen heeft mogen ontvangen waaronder de 2e prijs op het 49e Internationaal Festival van het beeldverhaal in Heist , de 1e prijs op de Internationale Cartoon Contest in Kroatië, 1e prijs tijdens de 16e Biënnale karikatuur wedstrijd in Vercelli Italië en een onderscheiding in de toekenning van de cartoon van de Verenigde Naties. In 2002 studeerde hij af aan de afdeling Graphic Arts van de Academie voor Schone Kunsten Poznan . Hij is lid van de Vereniging van Poolse kunstenaars en behandeld onderwerpen als politiek partijen, dierengeweld en Socialmedia. Dit is voornamelijk door de rechtvaardigheid van het werk. Zijn werk is veelal metaforisch weergegeven waarin hij een gevoel van zwarte humor terugbrengt. Er zijn echter ook enkele werken waarin hij positieve aspecten weergeeft zolang hij maar bewustwording bij het publiek kan brengen. In zijn werk is in één oogopslag duidelijk welk onderwerp hier behandeld word. Zijn beelden zijn veelal kleurrijk en vormgegeven met gekleurd potlood.

Het werk creëert bewustwording en is veelal in vorm van protest. Het zorgt voor een onaangenaam gevoel en kan als provocatief overkomen. Zijn werk leent zich uitermate geschikt als conversatiestuk en zet men aan het denken. Het geeft onderwerpen die we accepteren of normaal vinden een nieuwe kijk. Zijn werk heeft onder andere gehangen op het Portugese Cartoon Xira. Een Tentoonstelling met daarin werken die kritische stukken benaderen.

Een voorbeeld is het werk hier afgebeeld waarin onze liefde voor dieren word ondervraagd. Het is meteen duidelijk door naar de persoon zijn kleding te kijken wat hier mee word bedoeld. Terwijl wij katten en honden met liefde als huisdieren houden en verzorgen. Slachten we andere dieren voor onze voedselproductie. Een onderwerp waar wij allen niet constant van bewust zijn en dit beeld duidelijk aandringt. Het beeld voelt rustig aan maar de betekenis en achterliggende gedachte laat toch een shockerend beeld achter.

Als ik kijk naar hoe dit project zich binnen de maatschappij voordoet is het vrij duidelijk dat het hier om een subversieve manier van werken draait. Onderwerpen die door bijvoorbeeld de overheid, bedrijven en de mensheid zelf worden verborgen worden in zijn werk aangekaart. Daarnaast is het werk auto-relationeel aangezien het werk is geproduceerd vanuit de kunstenaar zelf. Ook al zal het de aanschouwer aan het denken zetten, dit werk is vooral zijn visie die hij wil delen.

Naar mijn idee is het de simpelheid van de beelden dat zijn werk zo sterk maakt. Het is door iedereen te begrijpen en toch zet het men aan het denken, het wekt interactie met elkaar. Naar mijn idee mag zijn werk meer buiten het web worden aanschouwt en zou op meerdere locaties te bezichtigen moeten zijn om de dialoog met en tussen het publiek te versterken.