Before they pass away
Photographer Jimmy Nelson (30 jaar werkzaam)- ‘’Before they pass away’’
Jimmy Nelson heeft een bijzonder boek van 408 pagina’s uitgebracht, wat maar liefst 5,68 kilo weegt. Tussen 2010 en 2013 reisde hij in 2,5 de wereld rond. Nelson heeft op een unieke wijze verschillende stammen en culturen met hun tradities weten vast te leggen in hun natuurlijke leefomgeving. Dit als visueel naslag werk voor de toekomstige generaties, omdat de authenticiteit van deze culturen volgens hem langzaam maar zeker zullen verdwijnen. Je wordt meegenomen van het kleurrijke Tanzania waar hij de Masai stam in traditionele klederdracht fotografeerde, tot de ruige, ongerepte en met sneeuw bedekte taiga in Mongolië. Het boek staat vol met foto’s van meer dan 30 inheemse volkeren en landschappen uit de meest uiteenlopende landen.
Stammen leven vaak in afzondering en wisselen regelmatig van leefgebied. Daarnaast bestaan ze tegenwoordig uit kleinere groepen, hierdoor waren Jimmy en zijn team soms wekenlang opzoek naar een bepaalde stam, zonder succes. Wanneer stammen wel gevonden waren was er ook vaak een probleem in communicatie/taal. De leden van de stammen wisten dan ook niet altijd wat een foto was, waardoor er angst, terughoudendheid en soms een intimiderende sfeer ontstond. Vooralsnog is het gelukt om alle gevonden stammen op de foto te krijgen. Dit heeft hij op een geromantiseerde manier gedaan. Dit is tevens een van zijn eigenschappen waar zijn werk aan te herkennen is. Dit project laat je o.a. de culturele diversiteit in deze wereld zien. Echter zijn de beelden geromantiseerd waardoor het kan lijken dat de culturen en stammen als het stereotype zijn neergezet. Denk hierbij aan blote voeten, veertjes ect.
Hij heeft nog altijd de passie om inheemse culturen verder te documenteren. We gaan namelijk iets bijzonders kwijtraken als dit alles gaat verdwijnen, dit is waar we vandaan komen. Zij hebben laten zien wat beauty is. Wij zouden nog veel van deze culturen kunnen leren, ze hebben bijvoorbeeld alleen al geen oordeel over anderen, die wij vaak wel al klaar hebben liggen. Een uitspraak die hier mooi op aanlsuit; "Maybe, from learning form each other, we can come to the realization that we are one"- Jimmy Nelson
Ikzelf ben voor het eerst in aanraking gekomen met Jimmy Nelson via netflix waarbij je dus eigenlijk een deel van het bewegende beeld ziet van wat er in het boek is vastgelegd. Ik was hier erg door aangegrepen, door zijn manier van werken en het de ontdekking van verschillende stammen. Hier liggen namelijk mijn interesses. Ik wist destijds nog niks van het bestaan van het boek. Als ik hem zelf had moeten kopen had ik hem waarschijnlijk ook mooi in de winkel laten liggen, aangezien het een prijzig boek is. Ik heb het boek gekregen van mijn vriend en daardoor dus de kans gekregen om er wat meer in te duiken. Achteraf is het prijs-kwaliteit dubbel en dwars waard. Er staan prachtige foto’s in het boek die me zowel inspireren als leren. Sommige beelden zijn zo gedetailleerd vastgelegd, je ziet dat de fotograaf door is gegaan tot het perfecte plaatje.
In het boek wordt zowel beeld als tekst vertoond, dus je krijgt informatie over de stam op twee verschillende manieren. Dit vind ik persoonlijk erg fijn omdat de beelden geromantiseerd zijn en daarmee kun je dus ook anders naar een beeld kijken of een ander verhaal erachter bedenken. Nu lees je de waarheid/realiteit en daarna zie er pas een beeld bij. Anderzijds zijn de beelden los van de tekst natuurlijk ook bijzonder. Op het moment dat er een eigen invulling aan kunt gegeven had je stammen alleen misschien niet zo snel in een hokje kunnen plaatsen. Dat is altijd het gevaar met fotografie, dat je bepaald stereotype nu neerzet van de stam. Wijzelf doen dit ook doordat dit al jarenlang wordt gestimuleerd door de media, dat heeft een grote invloed gehad.
Ik was verrast door de grootte van het boek, het is erg groot en zwaar wat dus ook tegelijkertijd veel ruimte in beslag neemt. Het ligt nu als eyecatcher in mijn woonkamer, het boek mag er wezen. Doordat het boek groot is, is de kwaliteit van de foto’s ook een stuk beter. Je kunt de foto’s op een aangename grootte bekijken van dichtbij. Wat is zelf vervelender vindt is het aantal pagina’s. Het is een enorm boek, ook al pak je het er zo bij, maar je zult nooit de tijd nemen om het gehele boek in een keer te bekijken en lezen. Daarnaast hou ik heel erg van styling, maar zou ik ook graag beelden zien die niet ‘’gemaakt’’ zijn. Dit kan een kracht zijn, maar het laat aan de andere kant natuurlijk niet de realiteit zien. Wie weet lopen ze helemaal niet op blote voeten daar.
Hier zullen de meningen over verdeeld zijn, artistiek of niet. Ik vind zeker dat deze man gevoel voor kunst heeft en dat ook laat zien in zijn werk. Kunst is een breed begrip en ik vind zeker dat fotografie daar ook bij hoort. Ik vind het sterk dat hij binnen deze ontdekkingsreis zijn eigen stijl heeft voorgezet. Het boek zit vol verschillende beelden maar is uiteindelijk toch een geheel. Cultuur blijft voor mij ook iets wonderbaarlijks wat ik aan kunst kan linken. Onverwacht, veranderlijk, eigen ect. Ik sta er volledig achter om dit te koesteren. Of er sprake is van transformatie, dat kan ik niet echt zeggen. Ik zie het namelijk als een toevoeging voor de maatschappij. Voor een transformatie zou hij een paar jaar later terug moeten gaan, of had hij hun op een andere manier moeten fotograferen. Hoe ze er bijvoorbeeld over 10 jaar bij zouden lopen. Voor mij maakt het een goed sociaal en design project omdat hij de stammen en culturen op deze manier beschermd en dit met ons wil delen door middel van het boek. Wat we kwijt gaan raken en dus ook als naslag voor de toekomstige generaties. Hij wil iets goeds doen en bewustwording creëren. En zoals ik eerder heb gezegd, een uitspraak van hem; "Maybe, from learning form each other, we can come to the realization that we are one"- Jimmy Nelson. Ik haal hieruit dat hij gelijkheid van de mens erg belangrijk vind, maar ook om iedereen in z’n eigen normen en waarden te laten.
Als zwakke kant beschouw is vooralsnog het stereotype wat hij hiermee misschien creëert door het geromantiseerd in beeld te brengen. Dit zie ik dan ook als bedreiging omdat we juist van het hokjes denken af moeten. Binnen culturen en stammen zijn ook duidelijke diversiteiten aantoonbaar. En op het moment dat de personen bijvoorbeeld schoenen aan zouden hebben, zou het beeld wat er is opnieuw transformeren. Ik zie het niet per se als bedreiging voor de stam, ook al hebben zijn geen idee van de technologie van tegenwoordig en hoe zij gezien worden door anderen. Ik zie het eerder als bedreiging voor ons, de manier van denken over de stammen en culturen. Dit is een beeld wat Jimmy Nelson gecreëerd heeft en we weten niet tot in hoeverre het geregisseerd is.
Ik denk dat het project er nog sterker uit zou komen om te spelen met stereotypes, wie ze zijn, hoe ze gezien worden en wat ze kunnen worden. Dit met precies dezelfde mensen, het toont ons gedachtepatroon aan en laat tevens zien dat niemand eigenlijk ergens in te plaatsen is en dat we uiteindelijk allemaal dingen gemeen hebben en we allemaal een zijn.