Rederij Lampedusa

Rederij Lampedusa

Een rederij, midden in Amsterdam, gerund door vluchtelingen. Dit is de uitdaging die Teun Castelein (oprichter Rederij Lampedusa) en Jeppe Kristensen (mede oprichter Rederij Lampedusa) voor zichzelf hadden opgezet wanneer zij met dit project zijn gestart. Een belangrijk punt in deze rederij is dat het een non-commercieel initiatief is, waarbij iedereen welkom is. Met de twee vluchtelingenboten worden verschillende rondvaart tours aangeboden. Hierbij ben je zo’n vier uur op het water, waarbij een diner wordt geserveerd en contacten worden gelegd met de vluchtelingen. Op deze manier kun je een goed beeld krijgen over wat zij hebben doorstaan om naar een land te komen wat voor hen volkomen vreemd en nieuw is. Naast een dagje uit is het dus ook een goed initiatief voor een integratieplan voor de vluchtelingen met verschillende nationaliteiten en afkomst.

In dit project zitten verschillende maatschappelijke doelen verweven. Het hoofddoel is om een rederij op te zetten. Deze rederij zal gerund worden door vluchtelingen die vanuit verschillende landen gevlucht zijn. Een gemeenschappelijk aspect hierin is dat zij allen via Lampedusa naar Nederland zijn gekomen. Voor deze oversteek zijn boten gebruikt. Deze boten belandden op de kust, waar zij normaal gesproken vandaan gehaald worden en op het ‘boten kerkhof’ zullen belandden. De Rederij Lampedusa heeft het voor elkaar gekregen twee afgedankte vluchtelingenboten gedoneerd te krijgen vanuit de Italiaanse autoriteit. Door het oprichten van een rederij zullen de boten hun bestaansrecht blijven houden en wordt er een mooi nieuw doel voor hen gerealiseerd. Een ander doel wat Rederij Lampedusa heeft is het creëren van werkgelegenheid voor vluchtelingen. Het team dat werkzaam is op de vluchtelingenboten is internationaal en afkomstig uit Nederland, Eritrea, Ethiopië en Syrië.

Bij de start van dit project heeft Teun Castelein gekeken naar problemen die zich op dit moment voordoen in Nederland. De vluchtelingen die op dit moment vanuit verschillende streken het land binnenkomen zorgt voor een hoop opsmuk binnen de Nederlandse maatschappij. Door dit probleem in een groter kader te plaatsen heeft ervoor gezorgd dat Teun Castelein een oplossing kon vinden voor het probleem. Het slechte daglicht wat op de vluchtelingen gericht wordt heeft hij weten om te zetten naar een kwaliteit, waarbij er een positieve sfeer wordt gecreëerd voor zowel de vluchtelingen die mee doen aan dit project, als voor de bezoeker van de Rederij Lampedusa. Conceptueel zit dit verhaal dus goed in elkaar. Ook op artistiek veld heeft het daadwerkelijk toegevoegde waarde. We kunnen kunst niet los zien van de maatschappij. Kunst kan ons anders naar de wereld laten kijken, dat wat we denken te kennen een onverwachte twist geven en oplossingen voor onoplosbare problemen bieden. Dit kan worden doorgevoerd naar maatschappelijke problemen die op dit moment in onze omgeving spelen. Teun Castelein heeft dit op een goede manier aangepakt. Hij heeft een creatieve manier gevonden op een probleem op te lossen. In principe zijn niet alleen de vluchtelingen ‘een probleem’, maar het zou ook zonde zijn als de boten nergens meer voor worden gebruikt. Door dit samen te bundelen heeft hij een sociale oplossing gevonden voor de twee ‘problemen’. Teun Castelein en Jeppe Kristensen zijn de initiatiefnemers voor dit project, maar dat betekend niet dat zij niet open staan voor input van buitenaf. Rederij Lampedusa is al diverse samenwerkingen aan gegaan met verschillende bedrijven. De meeste samenwerkingen worden gedaan vanuit praktisch opzicht, zoals het Diaconie Amsterdam, Fix & Foxy en ZEP. Daarnaast is Mediamatic een heuse sparringpartner geworden voor Rederij Lampedusa. Zij ondersteunen het project met hun opgedane kennis en ervaring. het Diaconie Amsterdam werkt samen met Rederij Lampedusa aan een bedrijfsplan voor 2017 en verder. De Diaconie is actief betrokken met vluchtelingen en heeft het doel om hen een rol van betekenis te bieden binnen de maatschappij. Het is goed om te zien hoe zij, met hun Rederij, een probleem weten te transformeren naar een sociaal maatschappelijke oplossing. Niet alleen de vluchtelingen hebben hier baad bij, maar het geeft de Nederlandse gebruiker ook een kijkje in het leven van de gevluchte personen. Er worden echte verhalen uitgewisseld en naar elkaar geluisterd. Er komt wederzijds respect, wat misschien nog wel veel belangrijker is dan enkel het redden van twee boten. Het begrip wat voor elkaar wordt getoond en de tolerantie is een hele goede omslag. Het kan gezien worden als een start naar meerdere projecten met zo’n zelfde insteek.

Persoonlijk vind ik het een interessante ontwikkeling. De boten worden gezien als een basis van tragedie. Er zit aan zowel de boten als de bemanning een verhaal verbonden. De crew die werkzaam is op de boten krijgen de stempel ‘vluchteling’ of ‘slachtoffer’ op zich gedrukt, terwijl zij zichzelf niet in deze positie plaatsen. Des al niet te min is de sfeer op de boten helemaal niet ongemakkelijk, maar juist zeer gemoedelijk en gezellig. Persoonlijk zijn er voor mij op dit moment geen suggesties wat beter had gekund of wat de Rederij Lampedusa anders aan had moeten pakken. Ik vind het een heel mooi project met een mooi behaald resultaat.

http://theartofimpact.nl/over-the-art-of-impact/ http://theartofimpact.nl/projecten/rederij-lampedusa/ http://rederijlampedusa.nl/